سایه ها ...

+ چشمام ضعیف شدن.

- حیف شد...شما چشمای قشنگی داشتی..

پ.ن: ما را به آب دیده شب و روز ماجراست..."حافظ"

مادربزرگ سانتی مانتالی که هرگز نداشتمت! ممنون که توی خواب امشبم دستم را محکم گرفتی و مانع سقوطم به دره ی جهنمی وسط اتاق شدی..

پ.ن: در جنون تو رفته ام از خویش..."فروغ"

+ تا حالا بهت دروغ گفتم؟!

- نمی دونم.

پ.ن: چه آفتی تو که کمتر غم تو هجران است..."خاقانی"

پریده بودم از خواب... و صدای نفس های زنی که پریده باشد از خواب را... می شنیدم... 

پ.ن: فیک الصخام و انت الخصم و الحکم.."محمود درویش"

صداهای دوست داشتنی توی سرم دارند کش می آیند و جز همهمه ای تهوع آور چیزی نمی شنوم...

پ.ن: گفت خود دادی به ما دل حافظا..."حافظ"

تابستان آمیخته به درد... به انتظار... به اندوه... تابستان آمیخته به نبودنت دارد هزارساله می شود. 

پ.ن: و شراب را به تلخ جانان بده..." امثال"

پیام داده بود که: تعطیلات خوش میگذره؟
پیام داده بودم که: نه.
پیام داده بود که: چه خوب!
و خندیده بود...و خندیده بودم.

پ.ن: تو خیلی دوری....خیلی دوری...خیلی دوری..."با صدای بمرانی"

داشتم خودم را با کدام محال... فریب می دادم؟!

پ.ن: دلهامان خونین است..."با صدای نامجو"

من در یک خلاء بی پایان گیر کرده بودم و هیچجا نبودم... و هیچکس نبودم... من حتی سایه ای نداشتم در مقابلم.

پ.ن: سَلامٌ للهواءِ و للهواءْ..."محمود درویش"

+ زندگی غم های بسیار دارد فرزندم!

- ما غم های آنیم پدر.

پ.ن: